• Autor: Marta Słomka
Mam obecnie 46 lat. Mieszkam na stałe za granicą, gdzie założyłem rodzinę i pracuję. W Polsce studiowałem, ale studiów nie ukończyłem. Mając 26 lat wyemigrowałem i wymeldowałem się z Polski. Nigdy nie stawiłem się na wezwania do wojska. Czy mogę to teraz jakoś uregulować? Jakie konsekwencje mi grożą za brak stawiennictwa do kwalifikacji wojskowej?
W pierwszej kolejności doprecyzujmy, że stawienie się na komisję wojskową, to tak naprawdę element procesu kwalifikacji wojskowej. Jej celem jest wprowadzenie danych na temat danego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do ewidencji wojskowej, a także określenie jego zdolności do pełnienia służby wojskowej (nadanie określonej kategorii). Brak stawiennictwa na komisji wojskowej, uchylanie się od takiego obowiązku może skutkować nałożeniem na obywatela grzywny lub kary ograniczenia wolności i przymusowym doprowadzeniu na komisję przez odpowiednie służby (Policję).
Kwalifikacja wojskowa w 2024 rozpocznie się 1 lutego i potrwa do 30 kwietnia. W tym czasie do osób nią objętych trafią wezwania na komisję wojskową. Bieżący nadzór nad jej przygotowaniem i przebiegiem sprawują wojewodowie, a przeprowadzają starostowie i prezydenci miast na prawach powiatu.
W oparciu o przepisy ustawy o obronie Ojczyzny obowiązek stawienia się do kwalifikacji wojskowej mają obywatele, którzy w danym roku kalendarzowym kończą 19 lat; osoby, które podlegają stawieniu się do kwalifikacji wojskowej, a które nie dopełniły tego obowiązku w określonym terminie i miejscu, niezwłocznie po ustaniu przeszkody; osoby, wobec których kwalifikacja wojskowa nie została przeprowadzona w poprzednim roku kalendarzowym, w którym ukończyły 19 lat życia. W przypadku kobiet obowiązek dotyczy absolwentek uczelni publicznych i niepublicznych, które w danym roku akademickim kończą naukę na kierunkach: analityka medyczna, farmacja, lekarski, lekarsko-dentystyczny, pielęgniarstwo, psychologia, ratownictwo medyczne, weterynaria lub w szkołach policealnych kształcących w zawodach: technik farmaceutyczny, technik weterynarii.
Do stawienia się do kwalifikacji wojskowej wzywa się również osoby, które ukończyły 18 lat życia i zgłosiły się ochotniczo do pełnienia służby wojskowej, jeżeli nie posiadają określonej zdolności do czynnej służby wojskowej.
To jest krąg osób, które mają obowiązek, a zatem powinność stawiennictwa. Co istotne, obowiązek ten trwa do końca roku kalendarzowego, w którym osoba objęta tym obowiązkiem kończy 60 lat życia. Można także dobrowolnie (ochotniczo) zgłosić się do kwalifikacji wojskowej.
Obywatel polski podlegający kwalifikacji wojskowej otrzymuje imienne wezwanie z określeniem dnia, godziny i miejsca obowiązkowego celem stawiennictwa. Wezwanie takie doręcza się za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. To znaczy, że nadawca listu otrzymuje po jego doręczeniu specjalny, dodatkowy formularz (tzw. „zwrotkę”), na którym znajduje się dowód doręczenia w postaci podpisu odbiorcy.
W tym względzie należy omówić dwa aspekty. Po pierwsze, gdy obywatel nie może stawić się na komisji przez zaistnienie jakichś okoliczności, po drugie – gdy nie odbierze korespondencji.
Jeżeli dana osoba z jakiś powodów nie może stawić się do kwalifikacji wojskowej w terminie lub miejscu w określonym w wezwaniu, to musi zawiadomić o tym fakcie właściwego wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) najpóźniej w dniu, w którym była zobowiązana do stawienia się do kwalifikacji wojskowej (komisji). Ma też obowiązek wyjaśnienia przyczyn, które nie pozwalają jej na stawienie się w wyznaczonym terminie lub miejscu. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) określi jej nowy termin oraz miejsce stawienia się do kwalifikacji wojskowej.
Przepisy ustawy o obronie Ojczyzny regulują, że w przypadku niestawienia się do kwalifikacji wojskowej bez uzasadnionej przyczyny właściwy wójt (burmistrz, prezydent miasta) z urzędu albo na wniosek przewodniczącego powiatowej komisji lekarskiej lub szefa wojskowego centrum rekrutacji nakłada na osobę podlegającą kwalifikacji wojskowej grzywnę w celu przymuszenia albo zarządza przymusowe doprowadzenie przez Policję do kwalifikacji wojskowej.
Niestawienie się do kwalifikacji wojskowej w określonym terminie i miejscu albo nieprzedstawienie dokumentów, których przedstawienie zostało nakazane oraz odmowa poddaniu się badaniom lekarskim jest też wykroczeniem i podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
Co istotne, obowiązek stawienia się do kwalifikacji wojskowej aktualizuje się jednak dopiero z chwilą doręczenia obowiązanemu wezwania wskazujące miejsce i czas obowiązkowego stawiennictwa.
W przypadku uchylania się obywatela od odbioru korespondencji zastosowanie znajdzie tzw. doręczenie zastępcze. Na nieodebrany list wystawią się tzw. awizo – czyli obywatel ma 14 dni na podjęcie przesyłki w placówce pocztowej. Termin 14 dni – awizo – jest liczony od dnia pierwszego zawiadomienia o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru. Termin ten nie może być przedłużony wskutek ponownego wskazania w powtórnym zawiadomieniu (złożonym do odbiorczej skrzynki adresata po 8 lub więcej dniach od dnia pierwszego zawiadomienia), że pismo można odebrać w terminie 7 dni od dnia powtórnego zawiadomienia.
Nie jest zgodne z prawem wydanie adresatowi pisma po upływie terminu 14 dni. W obecnym stanie prawnym, wprowadzonym ustawą z 11 marca 2005 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego, zastosowanie doręczenia zastępczego jest możliwe zarówno w odniesieniu do pism, których adresatem jest osoba fizyczna, jak i pism zaadresowanych do osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.
Przesłanką zastosowania doręczenia zastępczego w odniesieniu do pism adresowanych do osób fizycznych jest niemożność doręczenia pisma, wynikająca z okoliczności niezawinionych przez organ administracji, zwłaszcza z powodu niepowiadomienia organu administracji o zmianie adresu przez stronę, jej pełnomocnika lub przedstawiciela. W przypadku błędnego zaadresowania pisma nie jest dopuszczalne zastosowanie doręczenia zastępczego. Nie można zastosować doręczenia zastępczego również wówczas, gdy organ administracji wysłał pismo na dwa lub więcej różnych adresów i pismo zostało prawidłowo doręczone pod jednym z tych adresów. Doręczenie pisma do rąk własnych adresata po dokonaniu doręczenia zastępczego nie czyni nieskutecznym doręczenia zastępczego.
Biorąc pod uwagę powyższe – nieodebranie wezwania nie zwalnia z obowiązku stawienia się przed komisją. Stawienie się przed komisją jest obowiązkowe.
Pan obecnie nie posiada w Polsce meldunku. Chociaż meldunek jest u nas obowiązkowy zarówno dla obywateli polskich, jak i zagranicznych, prawo nie przewiduje kar za jego brak.
Rozpatrując Pana sytuację, zważyć należy, że nawet jeśli nie posiada Pan meldunku, nawet jeśli wezwanie nie zostało doręczone, to podlega Pan obowiązkowi kwalifikacji wojskowej.
Jeżeli nie otrzymał Pan wezwania, rekomenduję zgłoszenie się do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) w miejscu swojego pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące, celem uzyskania informacji o terminie i miejscu stawiennictwa do kwalifikacji wojskowej. Osoba stawiająca się do kwalifikacji wojskowej po raz pierwszy przedstawia wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) dowód osobisty, w uzasadnionych przypadkach przedstawia inny dokument pozwalający na ustalenie tożsamości.
Osoby podlegające stawieniu się do kwalifikacji wojskowej, które nie dopełniły tego obowiązku w określonym terminie i miejscu, są obowiązane to uczynić niezwłocznie po ustaniu przeszkody.
Przykład 1: Adam, 28-latek, wyjechał za granicę po ukończeniu studiów. Kilka lat później dowiedział się od rodziny, że otrzymał wezwanie do komisji wojskowej, które nigdy nie dotarło do jego obecnego miejsca zamieszkania. Zaniepokojony konsekwencjami, wrócił do Polski, by uregulować swoją sytuację. Zgłosił się do lokalnego urzędu gminy, gdzie uzyskał informacje na temat najbliższej komisji wojskowej. Dzięki temu udało mu się uniknąć grzywny i przymusowego doprowadzenia.
Przykład 2: Michał, 34-letni inżynier, nie wiedział, że wciąż obowiązuje go stawiennictwo do kwalifikacji wojskowej, ponieważ wyemigrował z Polski zaraz po skończeniu liceum. Podczas jednej z wizyt w kraju spotkał się z urzędnikiem, który poinformował go o takim obowiązku. Michał ustalił, do jakiej komisji ma się zgłosić i stawił się w ustalonym terminie. Wyjaśnił swoją sytuację, dzięki temu uniknął kary i przymusowego doprowadzenia przez policję.
Przykład 3: Ania, studentka medycyny, została wezwana na komisję wojskową w Polsce, jednak w tym czasie przebywała na wymianie studenckiej za granicą. Po powrocie do kraju dowiedziała się, że z powodu nieodebrania wezwania grozi jej kara grzywny. Skontaktowała się z urzędem gminy, gdzie wyjaśniła swoją nieobecność i uzgodniła nowy termin komisji. Dzięki temu mogła bez problemu wypełnić swój obowiązek i uniknąć konsekwencji prawnych.
Niestawienie się na komisję wojskową, czyli kwalifikację wojskową, może skutkować grzywną lub karą ograniczenia wolności oraz przymusowym doprowadzeniem przez Policję. Obowiązek ten trwa do końca roku kalendarzowego, w którym osoba kończy 60 lat życia, i aktualizuje się dopiero po doręczeniu wezwania. W przypadku emigrantów, jak 46-letni autor pytania, zaleca się kontakt z lokalnym urzędem w Polsce w celu ustalenia nowego terminu stawiennictwa, co pozwoli uniknąć kar.
Jeśli nie stawiłeś się na komisję wojskową i wyemigrowałeś za granicę, możesz teraz uregulować swoją sytuację prawną. Nasze porady prawne online pomogą Ci zrozumieć obowiązujące przepisy, uniknąć kar oraz przymusowego doprowadzenia na komisję wojskową. Skontaktuj się z nami poprzez formularz pod tekstem, aby uzyskać wsparcie i załatwić wszystkie formalności.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika